2014

Inmiddels is het februari en de dagen worden weer warmer.. heerlijk!!!
De meisjes hebben net 3 weken vakantie gehad en we hebben genoten..
Een weekje Dubai, ontmoeten van dolfijnen, op de foto en kussen met een pinguin, naar de hoogste toren en lekker shoppen. En dan de tweede week, een weekje Cindy hier, wat hebben we genoten, gelachen, gepraat, gezwommen en gerelaxt... ik heb haar nog een paar dagen gemist toen ze weer weg was. En dan de 3de week Mexx een weekje zeilen en na dag 1 ook Jayna die in de boot stapte. De meiden lekker op het water en ik lekker op het strand kijken en bruinen... wat een leven...

En nu is Marco voor 2 dagen naar Oman. Ik dacht laat ik mijn begrafenisverslag eens herschrijven. Tja dat moet ook gebeuren. Ik weet dat mensen mij voor gek verklaren maar zou zo graag nog wat dingen willen zeggen tegen mijn 3 belangrijkste personen in mijn leven asl ik dood ga en mocht ik plotseling gehaald worden dan staan die mooi al op papier.
En het zal toch niet zo zijn dat ik op mijn begrafenis niet zelf zou praten... indirect dat dan wel weer...
Even nog wat mooie nummers erbij en het is af.

Nadat ik dat op papier heb gezet en ik het terug lees stromen de tranen over mijn wangen. Ik ben tevreden en bedenk mij dat ik nu toch echt eens aan mijn boek moet beginnen. Het boek over mijn leven dat ik van plan was te gaan schrijven toen ik hier aankwam maar dat er tussendoor glipte toen ik ging werken. Maar inmiddels heb ik mijn baan opgezegd en ga ik even weer wat meer genieten van de dingen hier. Ik ga dus dat boek beginnen. Even goed nadenken waar ik precies mijn leven instap en ik ga niet letterlijk over mijn leven schrijven maar de rode draad zal mijn levensloop zijn. Ik wil het ook schrijven vanuit de ik persoon dat vind ik makkelijker schrijven.

Verder wil ik gekke dingen gaan doen, kite surfen, zeilen of sandboarden.. dingen die je in nl niet zo snel zou doen... En vooral lekker genieten van mijn mooie meiden.. Na school iets meer gaan ondernemen en 's ochtends die gekke hond een beetje aandacht geven... Ja heb er erg veel zin in..

Inmiddels begrepen dat de mensen van school het erg jammer vinden dat ik ga, mooi dan heb ik altijd de mogelijkheid terug te keren mocht het niet bevallen..
Ja het leven gaat hard want we zitten hier alweer ruim een jaar...

Er is veel gebeurd en toch ook weer niet.. Ik zat foto's te kijken van vorige jaar toen we net aankwamen, man wat zijn de meiden groot geworden in dat jaar... Mexx is een heel ander meisje en Jayna is totaal kleuter af en zo wijs! Ja wat houd ik van die twee monsters... Vandaag mijn kleine meisje ziek, ze lag in mijn armen en viel in slaap... totaal uitgeput van de koorts... wat voel ik mij dan rijk.. een klein gloeiend lichaampje die mij mega nodig heeft op dat moment.. weer even terug naar dat hele kleine guppie... Dat kleine guppie dat alweer 6 jaar is...

Waar blijft die tijd toch.. heerlijk dat ze groter worden en het is ook zo gezellig om met ze op stap te gaan... Mexx wil alles weten en komt met vragen waar ik echt geen antwoord op weet, maar het is zo leuk om dan samen het antwoord te zoeken op de computer bijvoorbeeld... allerlei nieuwe uitdagingen staan alweer voor de deur en ik houd ervan..

Elk jaar dat we een jaartje ouder worden nemen we weer eens stap als gezin een stap in een nieuwe fase.. En ik houd ervan om steeds een soort van opnieuw te beginnen met een pakketje bagage van de vorige reis. En ik houd ervan ze te zien groeien en te zien veranderen, nieuwe dingen te zien ondernemen en dingen aan te durven waar ze zich eerst nog niet aan waagden.. ben ook zo ongelofelijk trots op ze, de manier waarop ze met dingen omgaan. Dan zie ik soms mezelf terug, en soms zo duidelijk Marco. Mexx is absoluut een denker, soms te, net als Marco. Jayna is een absolute doener, maar niet zo impulsief als dat ik ben... Zij denkt eerder na dan dat ik dat zou doen.. Ik sta al met 2 benen in de modder voor ik mij bedenk dat dat misschien niet zo handig is.. Mexx zou dat van te voren bedenken en Jayna zet er 1 been in zakt weg en bedenkt dan dat 2 benen niet zo handig is... Ik vind het leuk om te zien en mee te maken hoe ze dezelfde reis anders ervaren en aanpakken.. Als je soms praat met ze over dezelfde situatie kan je 2 totaal verschillende verhalen horen en alleen omdat ze het heel anders voelen, proeven en beleven.. geweldig toch.. daar leer ik ook weer van, dat mensen dingen dus niet altijd hetzelfde beleven en je dus ook niet weet of een ander dus hetzelfde als mij heeft gevoeld...

Ach elk jaartje een beetje wijzer...en dit is het jaar van 2014...kom maar op...