maart in qatar...

Maart is al bijna om..wat gaat de tijd hier hard..de dagen zijn langer maar lijken een stuk korter..Ondertussen hebben we weer het nodige meegemaakt. We zijn met Annabel Marco en ik naar een hotel in het noorden gereden om te gaan jetskieen..erg gaaf!! ddarna langs de kustlijn een stukje kameel gereden en lekker uiteten geweest op de pearl..
En vorige week verloor ik mijn portomee/tas. Samen met Annabel deed ik boodschappen en kocht wat kleren, die we vervolgens braaf in de auto zetten... Alleen vergat ik mijn tas die in het kinderzitje zat erbij te zetten..Aangekomen op school 5 minuutjes later kwam ik daar achter en reed terug. Weg gewoon weg, mijn hele leven zat in die tas...al mijn pasjes,mijn telefoon, geld, de sleutel van de voordeur en wat pasfotoos. Wat was ik verdrietig, domme fout natuurlijk maar ik voelde mij zo alleen, en bedacht dat ik terug naar Nederland zou gaan en nooit terug zou keren... Terug aangekomen op school raakte ik even helemaal in paniek want kon ook Marco niet bellen natuurlijk. Gelukkig had mijn Annabel de kids uit de klassen getrokken. En gelukkig stond mijn buurvrouw daar die gelijk aan mij zag dat er iets mis was. Voorzichtig vroeg ze wat er was en ik barste in tranen uit. Zij bleef heel rustig en vertelde mij dat we Marco gingen bellen en dat het allemaal wel goed kwam. Het was maar geld en ik had mezelf en de kids nog. Haar man was er ook en die werkt ook bij Shell dus vroeg Marcoos achternaam zodat hij hem kon bellen met het shell adresboek in zijn telefoon...Ik wist het niet ik wist gewoon niet onze achternaam meer...na een paar tellen riep ik ja ik heet meuldijk...waarop de buurman zei maar die staat er niet tussen..ohh nee riep ik weer we heten van helden....wat voel je je dan alleen in ineens een heel vreemd land waar ik helemaal niet wilde zijn..terug naar Nederland dat wilde ik alleen maar....nadat ik Marco had gesproken werd ik wat rustiger..de boodschap was duidelijk: naar huis.. relax het zijn maar spullen..jij moet zorgen dat je thuis komt met de meiden en Annabel en veilig dus wordt rustig en rij naar huis...ik kom met een taxi en daarna gaan we dingen regelen...ik ga eerst dingen blokkeren en jij gaat nergens aan denken maar naar huis...rustig worden en iets drinken...Toen Marco thuiskwam zijn we naar het politiebureau gegaan waar we ons verhaal deden, een verslag mee kregen en vervolgens bij de bank een nieuwe pas konden halen..de oude geblokkeerd en de nieuwe werd meteen gratis geprint...daar kan Nederland nog wat van leren..zo ook bij de telefoonprovider...oude sim geblokkeerd en nieuwe alweer mee...daarna was het klaar..gebeurd was gebeurd en ik kon er zelfs om lachen en werd de hele avond gepest door Marco en Annabel..Ach terug naar Nederland is ook van de baan en het leven gaat weer verder...

De volgende dag had ik ook weer iets om te lachen...ik heb een baan!! Als learning school assistant..hoe leuk is dat...ik begeleid een jongetje 1 op 1 en heb doelen te halen met hem voor het eind van het schooljaar...hoe leuk is dat! en wel raar want ik ben hier net en ben alweer aan het werk..niet helemaal de planning want zou een stayhome moeder zijn tot na de zomerbreak...maar ja dit kwam op mijn pad en vind het erg leuk! te leuk om te laten liggen...

Mijn eerste dag was wel spannend..dan kom je de klas binnen en daar sta je dan..Maar al snel voelde ik een klik met de juf en de andere LSA-er. zij begeleid ook een jongetje 1 op 1..gebeurd eigenlijk best veel op deze school...Ik had ook allerlei ideeen en kreeg wat mappen dus we konden lekker aan de slag..Aan het einde van de dag was ik helemaal kapot... heel de dag luisteren naar de opdrachten en heel de dag omschakelen van Engels naar Nederlands en andersom...en allemaal kinderstemmentjes met allerlei vragen..want ook de andere kinderen vragen dingen en dan help je hun natuurlijk ook....ja was even weer wennen maar ook heerlijk al die stemmetjes en vragen en mij erg nuttig voelen...erg goed voor mijn engels ook trouwens...

En zo wordt het steeds meer een echt leventje...ik heb dus volgende maand een eigen inkomen met de daarbij horende uitgavens hihihi...En als ik een kadootje koop voor Marcoos verjaardag ofzo dan betaald die het niet zelf...Niet dat ik daar enorme problemen mee had en Marco al helemaal niet maar vind het toch wel stoer ook iets binnen te brengen... En nu kan ik mij wat meer miskopen permiteren hihihiihi...dus ja bijzonder een baan op een internationale school in Doha/Qatar...soms lijkt het net of ik droom...

Nog een weekje school en de meisjes en ik hebben vakantie...dan vliegen we met zijn 3tjes terug naar Nederland...spannend...en ook wel weer leuk...Al moet ik zeggen het voelt hier als thuis ondertussen en ook al heb ik erg veel zin in Nederland ik heb net zoveel zin om weer terug te keren...zeker als ik zie wat voor weer het is...

enne laat eens een berichtije achter..ben benieuwd wie het allemaal leest...xxx