al het begin is moeilijk...

daar was dan het echte afscheid....met natuurlijk wat traantjes maar het viel mij reuze mee...In het vliegtuig gelijk die luxe van die mega grote stoelen..Ja daar kan ik wel aan wennen...

Mexx en jayna ook trouwens, al je business class vliegt krijg je een tasje van victor rolf vol met spulletjes, cremetjes,lippenbalsem en sokken en een oogmasker voor als je wil slapen enzo. De meiden vonden dat natuurlijk prachtig...

Na een hele relaxte vliegreis met een paar traantjes in het midden van de reis kwamen we aan...Daar was die warmte weer...heerlijk...o ja hier kan ik wel aan wennen..
Dan met een taxibus naar ons appartement, katten hebben ook een goede vlucht gehad en zitten naast mij in de taxibus...geen miauwtje helemaal relax dus dat valt mij ook alles mee...Aangekomen...wat een heerlijk appartement zeg, ruim en overzichtelijk en de katten vinden gauw hun weg...De rode poes is echt wel ff toe aan wat aandacht en de zwarte poes vlucht onder het bed...arme katten die moeten natuurlijk ook nog een keer verhuizen...

Dan volgen de eerste dagen...SHOPPEN!!! en auto's kijken en even rond rijden in onze huurauto..het verkeer is erg grappig...grote auto's hebben voorrang en je moet even weten wie waar rijdt en waarom..De rotondes moet je even doorhebben maar dat lukt mij aardig..In nederland reed ik ook niet altijd even netjes..hier kan dat gewoon..toeteren is ook heel normaal maar gebaren maken niet...niemand doet agressief ze vinden het gewoon zonde van de toeter als ze hem niet gebruiken volgens mij...en dan DE dag van school....het echte leven gaat beginnen.... 's ochtends bij het aankleden barst Mexx in dikke tranen...Mama ik vind het eng..ik natuurlijk ook janken en zeg haar dat dat mag en dat ik haar echt wel snap en dat huilen soms ook een beetje oplucht....in de auto vertel ik haar dat als het niet lukt met het engels ze een buddy krijgt die alles voor haar zal vertalen...Trots zegt ze als ik later ook goed engels spreek dan kan ik ook buddy worden als er een meisjes uit nederland komt en die het eng vind net als ik...daar komt gelukkig weer een klein glimlachje...maar als we op school aankomen en we naar de klas worden begeleid zie ik aan haar smoeltje dat ze het doodeng vindt. Eerst brengen we Jayna naar haar klas die vind het ook spannend maar op een hele andere manier...dan ziet ze Annabel die we toevallig bij het eten tegen kwamen en die ook nederlands is en dan komt er een grote glimlach...Zij start de dag met nederlands en volgt de nederlandse juf en annabel netjes in de rij en als we haar tegenkomen op de gang zwaait ze alsof het altijd zo is geweest...gelukkig dat voelt goed maar dan. Mijn hart breekt als we Mexx wegbrengen, waarom doen we haar dit aan...onzeker stapt ze binnen maar de juf komt lief en warm over en begeleid haar naar de rest van de kinderen...ze kijkt nog 1 keer om en ik ken haar maar al te goed dit vind ze vreselijk...ik ga weg met pijn in mijn buik jeetje wat voel ik mij slecht...Dan naar de auto, marco rijdt ik huil...Ik vertel mijzelf dat het goed komt maar zeker ben ik er niet van...als ik mezelf vertel dat ik vanmiddag maar eerst even afwacht word ik rustiger...misschien is het minder erg dan dat ik denk...
Als marco op zijn werk is aangekomen neem ik het stuur over en rij naar huis, op een klein foutje na rij ik in 1 keer goed...Ja word nog wel wat met mij...Aangekomen in het appartement ga ik lekker de laatste spullen uitpakken en krijgt alles een plekje...Ik voel mij minder slecht en bedenk dat het vast helemaal goed komt...Mexx is sociaal sterk genoeg en praat beter engels dan dat ik weet. Nadat ik net klaar ben met alles uitruimen komt de schoonmaakploeg.. oh ja die ook nog...na 40 minuten verlaten ze het appartement met zijn 4en en is echt alles helemaal schoon....ook daar kan ik wel aan wennen dus hebben we een schoonmaakmaid in de planning voor in ons huis straks. Ik wil geen maid die er de hele dag en nacht is en die bij je woont, ben er gewoon het type niet voor. Maar iemand die schoonmaakt, wast en strijkt en 1 avond in de week oppast...ja daar kan ik wel aan wennen.

Inmiddels is het tijd dat ik mijn kanjers ga halen en ben benieuwd naar hun gezicht...Als ik bij Jayna binnenloop zie ik een blij gezichtje..Ze verteld wat ze moest doen en wat ze leuk vond en heeft hele mooie tekeningen gemaakt..Nu nog 10 minuutjes op Mexx wachten...En dan zie ik haar staan onzeker om haar heen kijkend...tot ze mij ziet en dan komt ze naar mij toe...Een grote glimlach verschijnt ze heeft het leuk gehad...Godzijdank daar ben ik echt heel blij mee....Thuis begint ze ijverig haar woordjes die ze opgeschreven heeft in het engels op school nog een keer over te schrijven..Ik kan zien dat ze het leuk heeft gehad alleen wat is ze druk!! We gaan nog even sportschoenen kopen en dan weer richting huis....meisjes gaan er vroeg in maar slapen laat..pech voor hun want morgen gaat de wekker om 6.00...dat laat opblijven leren ze vanzelf wel af...

Op naar dag 2 van het echte leven...heb mezelf voorgenomen de meisjes naar school te brengen en dan mijn bedje in te gaan...en dan na 2 uurtjes even shoppen...moet nog wat kleren voor mezelf aanschaffen en dat is makkelijker en relaxer in mijn eentje...