de winter komt...

september alweer...

De dagen, weken en maanden vliegen om. Weer in Nederland geweest en wel 7 weken. Jayna in een week tijd 3 zwemdiploma's op zak en Mexx haar verjaardag en haar kinderfeestje gevierd met haar Nederlandse vriendinnen. Wat een weken, een hoop plezier een hoop gedaan en genoten van de Efteling, een weekje limburg en een weekendje brabant. Ook zijn Marco en ik nog een nachtje in Eindhoven geweest saampjes. Ja het was fijn. Maar ook druk, te druk soms en zeker op het laatst zat ik er even helemaal doorheen. Het huis moest schoon, de koffers gepakt, Marco ver weg en de meisjes wilden van alles en de agenda bommetje vol. Oke weer wat geleerd volgend jaar de laatste week anders plannen. Maar toen de terugvlucht, de landing en het thuiskomen... heerlijk!!! Ja het voelt als thuiskomen, mijn eigen wc, douche en spullen...wat een rijkdom.... en natuurlijk mijn lieve Heziel, die voor mij de wassen draaide, de strijk deed en alles weer binnen 2 dagen in de kast had....respect! Nu is ondertussen school en werk weer begonnen. De meiden vonden het even spannend, vooral Jayna, maar waren heel enthousiast toen ze op het shoolplein verschenen bij het ophalen. Het voordeel van op school werken is dat ik natuurlijk ff om een hoekje heb gegluurd en heb gezien en gehoord dat ze zich best vermaakte. Zelf heb ik ook een leuke klas en hele leuke collega's. Er is nog een meisje bijgekomen uit Nederland en die is maar wat blij dat ik haar versta en dat ik haar kan helpen, de juf trouwens ook. Ja wordt een top jaar met mooie doelen, die we natuurlijk gaan behalen ;-).


oktober alweer..

De maanden van extreme hitte zijn voorbij dus het buitenleven is in volle gang. De meiden spelen veel buiten en Mexx heeft ontdekt dat sporten erg leuk is dus die gaat van clubje naar clubje. Basketbal voor meisjes, Netball voor meisjes, dansen en tennis... Het strand hebben we ook alweer bezocht dat blijft toch altijd het ultieme gevoel van vrijheid en vakantie. De bbq draait weer overuren en de tuin wordt eindelijk weer gebruikt. Marco en ik hebben tegenwoordig tennisles samen op de vrijdag ochtend. En Spikey is blij dat hij weer gek kan doen in de tuin, de poezen zijn ook weer enorm veel buiten en dat doet ze goed. Ja de winter periode is hier echt heel bijzonder.

Het was ook de tijd van wat afstand van mensen nemen. Voelde teveel verplichtingen en heb daar allemaal geen zin in. Ook zijn sommige gewoon heel anders dan ik, staan anders in het leven en hebben andere doelen en verwachtingen. Dus heb mijn eigen leventje weer opgepakt en daar word ik een stuk gelukkiger van. Ik vind het heerlijk dat hier een hoop kan, dat het geld binnenstroomt, de kids een leven zonder zorgen hebben en de zon elke dag schijnt. MAAR geld maakt echt niet gelukkig, ik zie het om mij heen, het leven draait om zoveel meer. Ik ben zo blij dat we allemaal gezond zijn, hiervan mogen genieten, maar wil wel duidelijk hebben voor mijn meiden dat dit het echte leven niet is. Voor ons nu wel maar er zijn mensen die dit leventje niet hebben. En dat papa nog steeds heel hard werkt voor deze centjes en mama ook.
En tuurlijk gaat hier ook niet alles goed, ik zie mensen die elkaar verdragen maar waarvan de liefde allang gedoofd is.. ik zie mensen die proberen hier gelukkig te zijn maar je ziet dat het niet lukt...ik zie mensen die niet kunnen genieten van de kleine dingen...ik zie mensen op zoek naar van alles misschien wel zichzelf...en das precies wat ik bedoel.. ik wil dat mijn meiden zich later gelukkig voelen met de kleine dingen en niet alleen als je kan vertellen wat je allemaal wel kan of hebt... nee hoor das leuk voor iemand anders maar laat mij maar genieten van de kleine dingen die zijn waardevol genoeg...

Dus genieten wij nog steeds volop en wil ik dit leventje met het zonnetje op het koppie echt nog niet missen...word gewoon gelukkig van de zon, het licht en de warmte op mijn huid... een briefje met daarop; mammy en pappy ik hou van jullie xxx Mexx... mooier dan het grootste salaris, de belangrijkste baan en het grootste huis....