verliezen of nooit geweest??

Mensen vragen mij best vaak, heb je vrienden verloren door je verhuizing naar Qatar... waarop ik dan altijd antwoord; nee heb geen vrienden verloren, wel wat mensen die ik kende of dacht te kennen... Vrienden kan je namelijk niet verliezen, dat zijn mensen die er altijd voor je zullen zijn en omgekeerd...waar je je ook bevindt...

En zo zie ik het ook echt.. Sommige mensen zijn mij misschien tegengevallen, had verwacht dat ik mee van ze zou horen... Maar die mensen was ik ook al deels kwijt na het ongeluk van Marco.. Ze kwamen mij allemaal wel helpen.... maar heb er weinig gezien...Geef niets dan weet je weer waar je wat meer energie in moet steken en in wie niet..

Ook heb ik het omgekeerde meegemaakt...Mensen waar je niets van verwachtte stuurde regelmatig (op facebook onder andere) een berichtje om te laten weten dat ze aan je dachten..hoe lief is dat!! En wat een kleine moeite uiteindelijk..maar zoveel waard..Offe nu we hier zijn..hoe het met ons gaat of reageren ze op je berichtjes....Wordt opzekers gewaardeerd!!

Gek is dat, dat er mensen komen in je leven en weer gaan...Prima ook anders wordt je leven zo vol...Wat ook al vol is is mijn agenda als ik in Nederland ben...ik heb al verschillende dates staan en ga al mijn vriendjes weer zien..Helemaal zin in!!
De meisjes zien ook hun vriendjes weer en gaan ook een dagje naar school! Er wordt gelogeerd bij opa en oma en Jayna viert haar feestje...jipieeee... Ook gaan we natuurlijk een dagje naar de Efteling!!


Maar eerst nog even wat andere zaken..Woensdag mijn sollicitatie...spannend...Opa Hans en Oma Marcelle en Ome Remco verschijnen hier donderdag..Die blijven een weekje en daarna komt Annabel nog een weekje...Dus wordt een drukke boel....