mijn gedachten gaan uit naar....
Blijf op de hoogte en volg familie
04 Mei 2013 | Qatar, Doha
Dodenherdenking...
Op 4 mei dan herdenken we iedereen die dood is gegaan tijdens de oorlog en hard heeft gestreden voor onze vrijheid...Maar ook herdenk ik de mensen wie ik lief heb gehad in mijn leven die er voor mij zijn geweest of mensen die ik graag heb gekend... 2 minuutjes stilte...dat is eigenlijk niet genoeg als ik aan al die mensen moet denken die ik verloren heb... Mijn Moosje die alweer 3 jaar dood is morgen en mijn lieve oma die dinsdag alweer 3 jaar dood is...Mijn lieve opa die vrijdag jarig zou zijn maar ook 3 jaar geleden overleed... Mijn lieve Semmie die pas net dood is maar die ik erg mis...Maar ook van veel langer geleden....Rik die met mij streed tegen kanker...maar die het gevecht niet won.... En Jolanda naast mij op kamer 8....of Theo die net een kindje had gekregen en zelf de strijd op moest geven... Nog iets verder terug mijn buurjongetje van toen net 11 jaar, gestikt in een astma aanval...Vicky die met 18 jaar door een auto-ongeluk niet meer verder mocht...De papa van 2 meisjes bij mij toendertijd op het kdv...auto-ongeluk en weg was hij...Ans de vrouw van mijn oom die op 1ste kerstdag zich niet lekker voelde...weg was ze....
Ja teveel mensen moeten te vroeg afscheid nemen....En op zo'n dag als vandaag besef ik hoe blij ik ben dat ik nog steeds hier mag zijn...
Daarom doe ik dingen die ik leuk vind...geniet van de dingen die op mijn pad komen en laat ik los wat mijn weg bevuilt...Dat maakt het leven een stuk minder ingewikkeld en daardoor mis ik geen dingen die ik wilde doen... Zo ook met mensen.. degene die alleen maar energie nemen laat ik los en degene die mij energie geven houd ik vast...
Das de sleutel van mijn geluk...
Ik ben ook nog steeds heel gelukkig dat we hier zijn belandt...Ondertussen hebben we een hondje erbij..spykie/spikey... wat is hij leuk en verrijkt die ons leven weer een beetje meer....Klein monster maar zo lief... ook daar hebben we best goed en lang over nagedacht en besloten dat hij gewoon bij ons hoort...Een hond in mijn gezin mag niet ontbreken..
Inmiddels gaan we steeds meer richting de zomer en maken we plannen wanneer we precies NL gaan bereiken.. Ligt ook even aan het feit dat we spikey dus 3 maanden na de bloedtest niet mogen meenemen naar Europa...Maar heb al iemand gesproken die zei dat ze daar totaal niet moeilijk over doen.. dat ze zelfs nooit hebben gekeken naar de bloedtest...dus duimen dat ze hem met ons mee laten gaan...anders wordt het een kort tripje nl dit jaar...
Ach we zien wel...eerst morgen maar een nieuwe week starten.. Iris is hier dus we gaan deze week nog even op pad.. Doha laten zien en shoppen natuurlijk...wat een leven....
Op 4 mei dan herdenken we iedereen die dood is gegaan tijdens de oorlog en hard heeft gestreden voor onze vrijheid...Maar ook herdenk ik de mensen wie ik lief heb gehad in mijn leven die er voor mij zijn geweest of mensen die ik graag heb gekend... 2 minuutjes stilte...dat is eigenlijk niet genoeg als ik aan al die mensen moet denken die ik verloren heb... Mijn Moosje die alweer 3 jaar dood is morgen en mijn lieve oma die dinsdag alweer 3 jaar dood is...Mijn lieve opa die vrijdag jarig zou zijn maar ook 3 jaar geleden overleed... Mijn lieve Semmie die pas net dood is maar die ik erg mis...Maar ook van veel langer geleden....Rik die met mij streed tegen kanker...maar die het gevecht niet won.... En Jolanda naast mij op kamer 8....of Theo die net een kindje had gekregen en zelf de strijd op moest geven... Nog iets verder terug mijn buurjongetje van toen net 11 jaar, gestikt in een astma aanval...Vicky die met 18 jaar door een auto-ongeluk niet meer verder mocht...De papa van 2 meisjes bij mij toendertijd op het kdv...auto-ongeluk en weg was hij...Ans de vrouw van mijn oom die op 1ste kerstdag zich niet lekker voelde...weg was ze....
Ja teveel mensen moeten te vroeg afscheid nemen....En op zo'n dag als vandaag besef ik hoe blij ik ben dat ik nog steeds hier mag zijn...
Daarom doe ik dingen die ik leuk vind...geniet van de dingen die op mijn pad komen en laat ik los wat mijn weg bevuilt...Dat maakt het leven een stuk minder ingewikkeld en daardoor mis ik geen dingen die ik wilde doen... Zo ook met mensen.. degene die alleen maar energie nemen laat ik los en degene die mij energie geven houd ik vast...
Das de sleutel van mijn geluk...
Ik ben ook nog steeds heel gelukkig dat we hier zijn belandt...Ondertussen hebben we een hondje erbij..spykie/spikey... wat is hij leuk en verrijkt die ons leven weer een beetje meer....Klein monster maar zo lief... ook daar hebben we best goed en lang over nagedacht en besloten dat hij gewoon bij ons hoort...Een hond in mijn gezin mag niet ontbreken..
Inmiddels gaan we steeds meer richting de zomer en maken we plannen wanneer we precies NL gaan bereiken.. Ligt ook even aan het feit dat we spikey dus 3 maanden na de bloedtest niet mogen meenemen naar Europa...Maar heb al iemand gesproken die zei dat ze daar totaal niet moeilijk over doen.. dat ze zelfs nooit hebben gekeken naar de bloedtest...dus duimen dat ze hem met ons mee laten gaan...anders wordt het een kort tripje nl dit jaar...
Ach we zien wel...eerst morgen maar een nieuwe week starten.. Iris is hier dus we gaan deze week nog even op pad.. Doha laten zien en shoppen natuurlijk...wat een leven....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
